AMSTERDAM - Per toeval, en een beetje tegen wil en dank, rolde hij halverwege de jaren negentig het vak in en twintig jaar later is Rutger Geerling een van de meest gewilde dancefotografen ter wereld. Om zijn jubileum te vieren, dook de Rotterdammer zijn enorme archief in voor de mooiste plaatjes en strikte hij de grootste dj's voor het persoonlijke verhaal achter de foto's. Tijdens de twintigste editie van het Amsterdam Dance Event (ADE) presenteert Geerling vrijdag zijn 320 pagina’s dikke boekwerk This Is My Church.
Zoals Armin van Buuren omschrijft in zijn voorwoord: Rutger was er van het begin af aan bij en legde vast hoe een muziekfenomeen ontwikkelde tot dé culturele mijlpaal van deze tijd. De 44-jarige Geerling was de afgelopen twee decennia van heel dichtbij getuige van de stormachtige opkomst van de dance, zag hoe de scene zich opwerkte vanuit donkere kelders naar massale festivalterreinen en hoe beginnende dj's uitgroeiden tot wereldsterren. Inmiddels leeft hij zelf het leven van een wereldster en vliegt hij elk weekend de planeet over om de grootste feesten en festivals te fotograferen.
De Rotterdamse fotograaf brak internationaal door toen de organisatie van het Ultra Music Festival in Miami hem in 2012 vroeg het beroemde festival vast te leggen. "Ze hadden foto’s van mij gezien voor ID&T en Q-dance en wilden dat ik naar Miami kwam. Ik had toevallig al andere plannen, waarop ze één zin terugstuurden: 'you might want to reconsider that'. In Miami werd ik binnengehaald als superster, echt absurd. Limousines, vijfsterrenhotels. Dat weekend kwam alles samen en de serie die ik daar maakte ging de hele wereld over."
Onbewaakte ogenblikken
Sindsdien wil elke partyorganisator Geerling hebben. Hij is de vaste fotograaf van internationale festivals als Tomorrowland, Ultra, Mysteryland en Sensation en dat geeft hem heel veel vrijheid. "In mijn contract staat dat ik overal wil kunnen komen. Tot op een armlengte afstand van de dj, en als het moet de hele nacht." Natuurlijk schiet hij de bekende 'handjes-in-de-lucht'-momenten, de massale overzichtsfoto's en tientallen keren het vuurwerk, de confetti en de CO2-kanonnen, maar het meest geïnteresseerd is Geerling in wat er op de onbewaakte ogenblikken gebeurt. This Is My Church staat dan ook vol met intieme achter-de-schermenkiekjes. "Inmiddels ken ik al die jongens heel erg goed en zij mij ook. Ze vertrouwen mij, voelen zich bij mij op hun gemak en laten me vaak heel dichtbij."
In aanloop naar zijn twintigjarig jubileum begon Geerling anderhalf jaar geleden met het doorspitten van zijn archief. Dat leidde tot een voorselectie van ruim 35.000 persoonlijke favorieten. Uiteindelijk wist hij zich te beperken tot 320 pagina’s in een boek van 2,5 kilo zwaar. "Kill your darlings on steroids", glimlacht hij. This Is My Church moest meer worden dan alleen een verzameling foto’s, Geerling vroeg alle hoofdrolspelers hun persoonlijke verhaal te vertellen bij de plaatjes. En tot zijn verbazing werkte iedereen mee. Armin van Buuren, Tiësto, Martin Garrix, Hardwell, Dimitri Vegas & Like Mike, Chuckie, Carl Cox, Nicky Romero, Ferry Corsten, Fedde Le Grand, Laidback Luke, Steve Aoki, ze staan er allemaal in met een eigen verhaal.
Vrij schizofreen
"Met dit boek wil ik de dancewereld vieren. Het is een hele mooie, blije, vrolijke wereld. Het publiek danst, viert feest en komt uit alle windstreken samen om lol te hebben. Mensen die de scene niet kennen, hebben daar nog weleens een ander beeld bij. Ik voel me geroepen dat beeld bij te stellen. En eerlijk is eerlijk, ik leef in zo’n bizarre wereld dat ik het soms wel van de daken kan schreeuwen. 'Kijk nou wat ik allemaal meemaak!?' Ook dat doe ik met dit boek. Het is een uniek inkijkje in een vrij schizofreen leven."
This Is My Church komt vrijdag uit. Armin van Buuren neemt tijdens een speciale releaseparty in club Air in Amsterdam het eerste exemplaar in ontvangst.
