Dat de ster van Ocean de laatste tijd flink rijzende is zorgde voor een goed gevulde, maar niet uitverkochte Heineken Music Hall. Om half negen betrad hij, welkom geheten door gillende meisjesstemmen, het sober ingerichte podium. Ocean begon met het onbekende 'Feel California', gevolgd door de bescheiden hit van zijn eerste album Nastalgia Ultra, 'Novacane'.

Voor een artiest die al samenwerkte met supersterren als Justin Bieber, Beyoncé, Kanye West en Jay-Z maakte Ocean aanvankelijk een timide indruk. Pas toen hij na een kwartier zijn eerste nummer speelde van zijn bejubelde tweede album Channel Orange leek hij voor het eerst de zaal in te durven kijken.

De zanger, die deel uitmaakt van het dwarse hiphopcollectief Odd Future, baarde vorig jaar opzien door een week voor Chanel Orange verscheen uit de kast te komen. In de vaak homofobe hiphopwereld was dit een noviteit, maar zijn openhartigheid over zijn seksuele geaardheid oogstte vooral respect.

Ook in de HMH bewees Ocean geen doorsnee r&b-artiest te zijn die zingt over clichés als juwelen en snelle auto's. In plaats daarvan beschrijft hij de leegte van het rijkeluisbestaan van verveelde tieners in Beverly Hills en laat hij achter zich gedurende het hele optreden een oude BMW, rijdend over de zoutvlakten van Bolivia projecteren.

Er mocht ook gedanst worden, tijdens het Prince-achtige 'Lost' en zijn voorlopige magnus opus 'Pyramids'. Maar het meeste indruk maakte Ocean in zijn langzame nummers, zoals het bedwelmende 'Pink matter', 'Bad religion' en zijn hit 'Thinking about you'.

Na anderhalf uur, na een nieuw en dus voor de fans onbekend nummer, was het opeens voorbij. Geen toegift, geen uitgebreid afscheid, slechts een kort 'thank you' en weg was hij. En zo bleef Ocean ook na debuut in Nederland even enigmatisch als zijn muziek.