Het dier staat in natuurgebied Gelderse Poort in de Millingerwaard symbool voor nieuwe natuurontwikkeling. Het zogenoemde Plan Ooievaar won in 1985 de eerste Eo Wijersprijsvraag en was daarmee een relatief vroeg voorbeeld van regionaal landschapsontwerp. De makers pleitten in het plan voor alternatieve natuurontwikkeling langs de Rijn. Volgens Staatsbosbeheer heeft het als blauwdruk gediend voor bijna alle rivierprojecten tussen Gorinchem en Millingen.
Veel natuurterreinen bij de rivieren zijn ingericht met als 'gidssoort' de zwarte ooievaar. Dat houdt in dat die soort symbool staat voor de eisen waaraan een gebied moet voldoen. De soort heeft veel behoefte aan ooibos, water en moerasland. De vogels bouwen hun nest in het ooibos en vinden voedsel in het ondiepe water en moeras. Ooievaars eten voornamelijk vis en amfibieën.
Vroeger bepaalden graslanden het beeld van de uiterwaarden, maar die zijn sinds Plan Ooievaar omgevormd tot een rivier- en moeraslandschap. Hierin floreert een scala aan bijzondere riet- en moerasvogels, zoals zwarte stern, blauwborst, rietzanger, roerdomp en de lepelaar. Dat er nu ook twee zwarte ooievaars zijn waargenomen, is een kroon op het werk, aldus de natuurbeheerorganisatie,
Overigens scharrelt momenteel ook een jonge zwarte ooievaar rond op landgoed Groeneveld op de Utrechtse Heuvelrug.
